05 paź Badanie terenowe na obszarze delty rzeki Nidy
W dniu 13 września 2019r. po raz kolejny odbyły się badania terenowe na obszarze realizacji projektu LIFE17 NAT/PL/000018. Ponownie specjalista ds. ostoi siedliskowej Kalina Adamczyk wraz z prof. Tadeuszem Zającem, dr Katarzyną Zając oraz z dr Joanną Korzeniak z Instytutu Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk dokonywali monitoringu przyrodniczego siedlisk przyrodniczych.
Analizowano zbiorowiska łęgowe, wodne i przywodne (szuwary) jednak szczególną uwagę poświęcono tym razem skójce gruboskorupowej (Unio crassus), której obecność sprawdzano w korycie rzeki Nidy. Skójka gruboskorupowa to duży małż słodkowodny, niegdyś jeden z najszerzej rozpowszechnionych małży słodkowodnych, obecnie jeden z najszybciej ginących gatunków. Unio crassus był najliczniejszym gatunkiem małża występującym w rzece Nidzie lecz na skutek dramatycznego spadku jakości wody w latach 70-tych wyginął. Obecnie rzeka wróciła do II klasy czystości, została skanalizowana a ścieki bytowe nie są już zagrożeniem.
W związku z renaturyzacją całego dorzecza, która ma na celu poprawę jakości wody i stanu bioróżnorodności, zaplanowano również odbudowę populacji tego mięczaka w delcie Nidy. Małże słodkowodne dostarczają istotnych usług ekosystemowych i mają silny wpływ na funkcjonowanie biocenoz, z tego względu UE przeznaczyła już na restytucję ich populacji ponad 64 mln euro w różnych krajach. W Polsce udało się odtworzyć populację skójki gruboskorupowej na górskiej rzece Biała Tarnowska. Ponieważ dobrze znana jest struktura genetyczna populacji tego gatunku w Polsce, znane są jej wymagania siedliskowe w związku z tym są również opracowane metody dobrej praktyki w zakresie restytucji tego gatunku. Polegają one na przede wszystkim na precyzyjnym opracowaniu miejsc wsiedleń skójki które uwzględniają jej skomplikowany cykl życiowy.
Więcej informacji na temat tego gatunku można znaleźć pod adresem: http://www.iop.krakow.pl/pckz/opis6e7b.html?id=130&je=pl oraz http://www.iop.krakow.pl/pobierz-publikacje,453.
