12 kw. Flora Delty – krwiściąg lekarski
Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis) jest rodzimym gatunkiem byliny należącej do rodziny różowatych. Jego polska nazwa rodzajowa została dokładnie przetłumaczona z łaciny albowiem sanguis oznacza krew, a sorbeo – absorbować, chłonąć, co świadczy po części o jego cechach i właściwościach. Rośnie na średnio żyznych, wilgotnych łąkach, naturalnie występuje w prawie całej Europie, a także w Azji, do Ameryki Północnej został zwleczony gdzie się dobrze zadomowił.
W Polsce średnio pospolity, ale spotykany na całym obszarze, często uprawiany w ogrodach i wykorzystywany do tworzenia łąk kwietnych. Charakteryzuje się drobnymi ciemnobordowymi kwiatami zebranymi w kwiatostan groniasty – główkę, co przy 30 cm do nawet 140 cm wysokości łodygi sprawia, że gatunek wyróżnia się na łące pięknym czerwonym zabarwieniem. Krwiściąg lekarski jest rośliną miododajną kwitnącą od czerwca do września. Stanowi również roślinę pokarmową dla zagrożonego motyla nocnego błyszczki zosimi oraz dwóch gatunków motyli dziennych, modraszka telejusa i modraszka nausitousa, których gąsienice początkowo żerują w jego główkach kwiatostanowych, następnie kontynuują rozwój w gniazdach mrówek. Jeśli zgłodniejesz i akurat trafisz na krwiściąga możesz go śmiało zjeść gdyż jest rośliną jadalną. Młode liście i pędy zbierane przed kwitnieniem rośliny nadają się na jarzynę, sałatkę lub zupę ziołową.
Krwiściąg lekarski jak sama nazwa wskazuje to roślina lecznicza. W medycynie ludowej używa się jej do tamowania krwi i leczenia gruźlicy płuc, łagodzi również dolegliwości w obrębie przewodu pokarmowego. Korzystne działanie na organizm wykazują jej części nadziemne oraz kłącze, które są źródłem garbników, saponin i flawonoidów. Krwiściąg lekarski nie jest jednak rośliną dobrze przebadaną, dlatego trzeba być ostrożnym chcąc leczyć się na własną rękę.
Tekst: Kalina Adamczyk