28 lip Hodowla skójki gruboskorupowej
Skójka gruboskorupowa to duży małż słodkowodny, niegdyś jeden z najszerzej rozpowszechnionych małży słodkowodnych, obecnie jeden z najszybciej ginących gatunków. W projekcie Life17 czynną ochroną objęto (Unio crassus).
Nazwa skójki gruboskorupowej pochodzi od zgrubiałych ścian muszli. Gatunek w ciągu doby może przefiltrować 40 l wody, stąd jej wrażliwość na zanieczyszczenia, szczególnie jony amonowe i azotanowe pochodzące z przenawożenia użytków rolnych. Kilkadziesiąt lat temu spotykana była powszechnie, a jej muszle wykorzystywano do wyrobu guzików, okładzin instrumentów muzycznych i przedmiotów ozdobnych. Skójki w ciągu godziny są w stanie pokonać dystans zaledwie 2 metrów, jednak ich potomstwo przyczepiając się do skrzeli określonych gatunków ryb, może wraz z nimi, przemieszczać się na znaczniejsze odległości i kolonizować nowe siedliska.
W ramach projektu „Renaturyzacja Śródlądowej Delty Rzeki Nidy” przywracane zostaną siedliska zdegradowane lub zagrożone, co pozwoli na zwiększenie populacji skójki.
